Występy, spektakle, przedstawienia, castingi, pokazy taneczne, musicale - czy to pierwsze kroki młodych talentów, czy poważne wyczyny zawodowych aktorów, wszyscy stają się sobie równi na jednej scenie, na jednych deskach teatru tokijskiego, pozłacanych najszczerszym złotem. Dlaczego? To System obrał im taką drogę. Nie zdecydowali o swoim losie samodzielnie: Sibylla samodzielnie odkryła ich zdolności aktorskie i po prostu pokierowała do miejsca, które pomoże w rozwoju zakopanej w mule perły, zapewniając w przyszłości stałą pracę. Pod warunkiem spełnienia odpowiednich warunków, oczywiście. Publice wszystko podobać się musi, a japońska publika - uwielbiająca Fryderyka Chopina, którego imię nosi owy budynek - jest wymagająca. Nie tylko od aktorów, ale i od całej obsługi i strony technicznej. Właśnie dlatego w budynku służby porządkowe stoją na wysokości zadania: trudno znaleźć bardziej czyste miejsce w Tokyo. Obsługa zawsze musi witać grzecznie, pytając uprzejmie, na jakie pokazy umiejętności aktorskich dziś oczekują, czy mają bilety, czy nie chcą ich zakupić i czy mają dokumenty uprawniające do zniżek, zawarte w Terminalu Personalnym. Dopiero po pozwoleniu obsługi można oddać kurtki i cięższe ubrania do szatni, a następnie przejść do odpowiednich sal. Jest ich dokładnie trzy - mała, średnia i duża - w zależności od poziomu występu. I choć wyglądają tak samo, jedno jest pewne - największe oklaski czekają w największym pomieszczeniu.
Miejsce dla publiki obejmuje zarówno parter, jak i piętro balkonowe, skąd jest widok na przedstawienia z góry, oczywiście za odrobinę większą opłatą. Bogato zdobiony, diamentowo - złoty żyrandol rozprasza światło reflektorów na wszystkie strony, przypominając o niezmiennej świetności teatru i możliwościach w spełnieniu zawodowym młodych aktorów i dorosłych nauczycieli. W pomieszczeniu wymagany jest odpowiedni strój klasyczny, zachowanie i kultura, wobec czego prędzej spotka się tu osoby wyżej wykształcone, niż osobę po szkole zawodowej.